ماموریت الهی

برگرفته از چند کتاب در مورد روح و تصورات شخصی می باشد.

همه می دانیم روح از خداست پس وقتی به زمین فرستاده می شود دارای ماموریت است؛ هر کدام از ما مثل سربازی، ماموریت داریم تا کاری را در دنیا انجام دهیم و دوباره به سوی خداوند برگردیم.

این ماموریت از طرف خداوند متعال بر دوش ما نهاده شده است و ما قبل از تولد کاملا" اذهان داشته ایم که به نحو احسن آن را انجام می دهیم در آن جلسه بالغ بر هزاران ملایک و ارواح حضور داشته اند و همه شاهد بوده اند که ما به خواست خودمان قول داده ایم که ماموریت دنیوی خود را قبول کرده ایم.

در قران کریم اشاره می فرمایید که انسان مسولیتی را قبول کرد که همه موجودات از آن سرباز زدند و می فرمایید: انسان نمی دانست که چقدر سخت است.

 سالهای طولانی از خودم می پرسیدم خدایا ماموریت من چیست ؟ 

جوابش خیلی راحت بود؛ هر مسولیت که شما دارید همان ماموریت شما است چند مثال می آورم:

اگر  شما یک پزشک هستید قول داده بودید که درد و رنج جسمانی را از انسانها میکاهید، حالا اگر  در کار خود صادق بودید ماموریت شما درست پیش می رود ولی اگر در فکر منافع شخصی خود هستید متاسفانه، فقط دارید به خودتان ضرر می رسانید.

بعضی ها می پرسند من هیچ شغل و کاری ندارم فقط در خانه هستم، حتما ماموریت ندارم . این طور نیست از خودتان بپرسید من چکاری می توانم برای آفریننده ام و مخلوقاتش انجام دهم ، جوابش همان ماموریت شما است.

در دو حالت بیهودگی یا بی هدفی برای شما بوجود می آید:

حالت اول انقدر ماموریت سنگینی برداشته اید که فکر می کنید یک آرزوی محال دارید. مثلا" می خواهید رییس جمهور شود.  هر وقت به آن فکر می کنید تمام انرژی شما را هدر می دهد. به شما توصیه می کنم حتما" تاپیک راه رسیدن به آرزوها را از همین وبلاگ بخوانید. 

حالت دوم شاید شما ماموریت بسیار ساده ای برداشته اید که حتی فکر کردن به آن، شما را خجالت زده می کند . ولی اینگونه نیست درست انجام دادن یک ماموریت خیلی بیشتر از نوع آن مهمتر است. 

بدترین و ناخوشایندترین حالت، زمانی که مسولیتی دارید ولی  ندانسته نقش منفی بازی می کنید مثل هایش انقدر زیاد شده است که برایمان عادی شده است.  در این ماموریت باید کسی دیگری بیاید تا خرابکاری های ما را درست کند. یک مثل از خودم می آورم. من زمانی معلم سختگیری بودم که در آخر ترم می دیدم که شاگردانم از درس و کلاس کاملا متنفر می شدند.